begrafenis achter de rug nu in funza

lieve lezers,

Op dit moment schrijf ik vanuit mijn hotelkamertje in Funza. Hier zal ik later op terug komen.

woensdag ochtend was de tante overleden van Julliet zoals ik in mijn vorige blog beschreef. Die zelfde avond gingen we naar een soort overdekt winkelcentrum zonder winkels. Bij de ingang hing een bord. Daar op stonde verschillende namen. Dit bleken de namen van de overledenen te zijn.
Wij moesten op de 2e etage zijn. Iedereen die dus naar de 3e etage moest liep daar dus ook gewoon langs.
In een ruimte waar de deuren open waren lag de tante opgebaard in een kist. luikje bij het hoofd was open. verder bedekt met kistdeksel.
Ik heb uit respect niet gekeken omdat ik dat hele mensje niet kende.
Er was een jongeman met een gitaar die heel vals begon te zingen. Het bleken christelijke liedjes te zijn, wel twee hele liedjes.
De mensen stonden in een kring om de kist en begonnen mee te ´zingen´...
Ik stond achter de moeder van Julliet die op een stoel zat. Ze huilde veel, ik legde maar mn handen op dr schouder als troost, ik kon immers niet mee zingen, aangezien ik de liedjes niet kende.
Na 2 liedjes was t afscheid afgelopen. Voor mijn gevoel erg snel....
De moeder van Julliet vroeg me of ik de volgende dag ook kwam naar de begrafenis. Waarop ik zei: ´voor u wel als u dat wenst?´ ze begon hard op te huilen en knuffelde me haast dood en herhaalde meerdere keren dat ze van me hield. Heel aandoenlijk. T vrouwtje komt onder mn oksels....echt een heel lief warm mens. Waar je al een mens niet blij mee maakt.

De volgende dag zouden we 14:00 bij de begrafenis zijn.
Echter neef cristian was nog druk in de garage en uiteindelijk kwamen we 15:00 aan. We reden in een kleine stoet (5auto's) naar de begraafplaats. Daar stonden palmbomen zachtjes te waaien in de zon. De begraafplaats had iets rustigs over zich. Geen grote grafstenen zichtbaar, maar hoopjes gras waaronder een kist zou liggen of bloemen waar bijv een lichaam is uitgestrooid.
We kwamen aan in een capelletje, daar werd de kist naar voren gebracht.
Tijd: 15:05
Hier was een pastoor, hij zegende de kist in, en begon vals 2 liedjes te zingen, een ieder zong mee.
Tijd 15:12....
Mensen begonnen hard te huilen of te gillen, de kist zakte met een snel vaart naar beneden, en een grote glazen plaat dekte de kist af.
Mevrouw zou worden gecremeerd.
Wauw ik was stom verbaast van de snelheid....de dag ervoor en dan nu weer..... Nu bleek dat er een kerkdienst was geweest elders van 14:00 tot 14:45....dat stukje ontbrak bij mij dus ik vond het allemaal giga snel gaan zoals je begrijpt.
Dan nog vind ik het snel, haast binnen 24uur ben je weg.....Het was in iedergeval weer een heel nieuwe ervaring voor me. Ik mocht wat foto's maken van de begraafplaats. die plaats ik later, heb nu even geen kabeltje bij de hand.

Nu het volgende.
Vanmorgen vroeg zou ik samen met mn neef en zijn gezin richting Bogota gaan. Eerst kindertehuis CRAN bezoeken, en daarna familie in Funza.
Helaas was er wat mis met de weg naar Bogota dus konden we pas in de middag weg, met als gevolg dat we pas rond 18:00 in Bogota waren. (18:00 is t pikkendonker)...CRAN had n reunie dus kon niet meer.
Dat gaat nu Maandag worden.

We hebben een mooie 2.5uur durende reis gehad, door/langs de groenebergen heen. ik kan helemaal weg dromen als ik daar door heen rijd en als ik omhoog kijk naar de roofvogels... Ik word daar heel rustig van. Muziekje op de achtergrond. Prachtig.

18:00 bogota. We aten pizza en gingen naar Funza. 19:30 Oom Nicolas en Madeleine lagen al op bed, en helaas er werd niet open gedaan. Nichtje Jennifer kwam aangelopen dus die heb ik nog kunnen groetten.
Tante Luz-aurora is ziek en heeft problemen aan haar hart en darmen, (dit zijn broer en zus van mijn moedertje en wonen naast elkaar in hun ouderlijk huis).
Tante luz-aurora lag ook op bed maar wilde wel graag groetten.
Neef Jernson was er ook. Wauw wat is hij lang geworden zeg, en wat een knapperd. Hij doet opleiding tot politie. Ik natuurlijk trotse nicht. In 2006 was het nog een heuze ukkepuk en nu dit.
Mijn nichtje Carolina lag ook al op bed, samen met haar dochterje Elizabeth (die naar mij vernoemd is). O wat was Elizabeth ook gegroeit zeg, en lekker bijdehand. in 2011 was ze erg eenkennig. En nu knuffelde ze me steeds. Ze wilde graag met me op de foto, dus heb foto's gemaakt. de overige familieleden wilde liever niet op de foto in nachtkleding, begrijpelijk. mn Neef Jernson was gewoon aangekleed en wilde wel. Hij was ook een knuffelkont. Echt een grote lieverd ook.

En nu, nu zit ik dus in Funza. t plaatsje waar dus mijn oom Nicolas en mn tante Luz-aurora wonen. Ook nog meer nichtjes wonen hier, maar het is te laat om ze te bezoeken. Morgen reizen we door, naar Chatipai. Naar mijn 2jaar oudere zus MAria-Carmen. Haar zal ik dan voor t eerst gaan ontmoeten. Gek genoeg vind ik het reuze spannend!
Nu zou je zeggen nadat ik mn moedertje heb ontmoet , mn broertje en zusje....en mn overige familie dat ik het niet zo spannend zou moeten vinden. Maar integendeel. Op een of andere manier nu het spannends. Ook misschien wel omdat ik benieuwd ben naar de reactie van haar vader, die zn bui moet hebben. Hij is op de hoogte gebracht door de correspondent van vermist als het goed is...maar toch. SPANNEND!
Ik ben zo benieuwd ook of mn zus het allemaal een beetje gaat beseffen, daar zij een geestelijke beperking heeft. Al met al ik vind het prachtig en geniet nog steeds van elke minuut.
Chatipai schijnt ook een mooie plaats te zijn. Dus kom maar op.

Ik zit nu alleen op een minihotelkamer kost 7euro per nacht. het bed past net in de kamer. Er is een wc en een douche, en aan de muur hangt een kleine flatscreentv. Er is zelfs wifi.
Koffie wordt langs gebracht. Maar ik drink dat maar even niet.
Niet om mensen ongerust te maken maar gister was ik een middag in het ziekenhuis. Ik ben op dieet en drink veel water. Daarbij sport ik ook veel.
Nu blijkt dat ik ondanks ik 2.5 li water drink toch te weinig vocht binnen krijg door het vele transpireren en het natuurlijk 36graden is in villavicencio. Daarbij eet ik ook te weinig schijnt. Ik had een giga maagpijn aanval nadat ik gesport had, die pijn aanval liet me zweten als een rund en de pijn stopte niet. Ik krampeerde van de pijn, en ik voelde koud aan ondanks de 36graden.
In het ziekenhuis kreeg ik 2 injecties. Echt niet grappig wat die met me deden. Echt giga paardenmiddel, wat tegen de pijn was bedoeld. Mn hoofd stond er van in brand en mn hart sloeg naar mn keel. Toen die bijwerking gezakt was, was ik wat moe.
Maar de pijn was idd weg. Bloeduitslagen gaven idd aan dat ik een vorm van gastritis heb. Vorige week had ik veel buikpijn en toen dachten ze aan parasieten, heb daar medicatie voor gehad, maar mogelijk was het een signaal van dit gebeuren. Dusss ik ben maar even gestopt met dieeten, dat zet ik in Nederland wel weer voort. K let nog wel op wat ik eet maar dus niet te streng. Daarbij drink ik nu nog meer water en sport ik even niet meer. De dokter raadt het af in die warmte.

Hier in Funza is het trouwens gewoon koud, t is net Nederland hier. Warme kleding weer aan.
Ik voel me verder prima nu, dus aub geen zorgen maken mensjes.
Vanacht eindelijk ook eens beter geslapen, wel 3uur aan één stuk door ipv elke uur wakker zijn.
Nu richten op morgen. Morgen de reis naar chatipai. En eens zien of ik een beetje in dit hotel kan slapen. Hotelpersoneel hebben het nog al gezellig op de gang......

Tot de volgende blog!

Lizz
ps: happy valentijn voor jullie allen, al is t bij jullie alweer de 15e!!! x